Check the Rhymes festival (concert review voor VPRO 3voor12 EHV)

Wanto en Paris a.k.a. the Black Panter of hiphop

3VOOR12 EINDHOVEN recensie
Tekst: Wanto van Renen
woensdag 18 februari 2009 23:41

http://3voor12.vpro.nl/artikelen/artikel/41507703 (review)
http://3voor12.vpro.nl/artikelen/artikel/41465527 (preview)

Check the Rhyme: geslaagd old school hiphop feest met inhoud

Intelligente, rauwe, komische en bewuste rhymes. En bier...veel bier

Op voorhand is de avond van 16 februari al geslaagd. Maar liefst zeven hiphop acts komen voorbij op deze maandag. Deze old school hiphop zwaargewichten zijn gewend om voor veertigduizend man op te treden, maar staan vanavond voor pakweg driehonderd man in Eindhoven de microfoon te beschadigen met hun rhymes.

Sommigen mensen in het publiek komen misschien om te feesten met Tha Alkoholiks en hebben wellicht een hekel aan de politieke en sociaal kritische teksten van Paris. Anderen komen misschien voor de bewuste teksten van Jeru da Damaja en hebben wellicht een hekel aan het wat commerciële geluid van the Beatnuts. Het mooie is dat het allemaal kan en mag vanavond en dat iedereen het accepteert.

De twee Nederlandse hiphop acts die de avond opwarmen zijn in ieder geval meer van de rhymes met inhoud. Sugacane en MOD the Black Marvel willen dan ook dat het publiek goed luistert, wat niet makkelijk is als iedereen nog gezellig met een biertje staat te kletsen.

De aandacht wordt wat meer op het podium gericht op het moment dat er een stukje theater wordt opgevoerd met de nodige dosis humor. Wanneer al de verschillende biljetten van de goede oude gulden getoond worden ter introductie van een nummer heeft het publiek de aandacht er eindelijk bij.

Na afloop van het voorprogramma weet dj TLM wel raad met het hiphop publiek en draait platen die thuis horen op een avond als deze. De ene hiphop classic na de andere klappen door de speakers. De pauze duurt net iets te lang voordat de eerste headline mc het podium op komt.

Dj 2Juice en rapper T-K.A.S.H zorgen ervoor dat iedereen weet dat Paris er aan gaat komen. Paris komt vervolgens op en legt er geen kunstgras over. Paris ziet er uit zoals hij klinkt. Hij wordt niet voor niets ‘The Black Panter of hiphop’ genoemd. Een vervaarlijk en gewichtig uitziende rapper met een jumbojet aan scherpe teksten, die serieuze onderwerpen aansnijden. Regelmatig staan de drie in het zwart gehulde mannen op het podium met hun vuist omhoog. Dat is het teken voor black power. Het over het algemeen blanke publiek steekt ook braaf hun vuist omhoog. Een mooi moment is wanneer Paris zich tijdens een nummer tussen het publiek begeeft. Voor hem maakt het niet uit wie je bent en hoe je eruit ziet: Als je down bent met zijn rhymes is hij je broeder.

Na de wat ‘zware’ rhymes het eerste uur van de avond, komen Tha Alkoholiks de boel een beetje luchtiger maken. Ze leveren een typische en energieke show af. Er worden natuurlijk blikjes bier uitgedeeld (terwijl ze de fles Hennessey voor zichzelf houden). Het bier vliegt dan ook over en weer. Ze trekken zes dames het podium op, waarmee ook meteen het oestrogeen gehalte van de avond weer op peil is. Om de haverklap lenen ze de microfoon even uit aan iemand in het publiek. Kortom, Tha Liks weten wat interactie betekent. Het feest is nu echt begonnen.

Na het letterlijk spetterend optreden van Tha Liks moet ik ‘helaas’ backstage. Ik mag Paris en Jeru the Damaja interviewen. Hierdoor mis ik het optreden van Lords of the Underground en the Beatnuts.

Wanneer ik weer frontstage ben merk ik dat de sfeer er ondertussen niet onder geleden heeft. Van het inmiddels behoorlijk dronken publiek krijg ik te horen dat Lords of the Underground en the Beatnuts een must see was.

Jeru the Damaja sluit de avond af. Jeru doet dat als geen ander. Door velen in de hiphop wereld beschouwt als een van de beste mc’s aller tijden. Het is een man met humor en intelligentie. Elk woord dat hij zegt meent hij. Bijna alle nummers die hij doet zijn classics. Als een van de weinige mc’s deze avond is elk woord goed te verstaan. Daarnaast bespeelt hij het publiek met gemak zonder dat hij daar trucjes voor nodig heeft. Hij staat daar met de mic en weet precies wat hij moet zeggen en doet dat om het publiek aan het rellen te krijgen. Als je het aan mij vraagt waren Tha Alkoholiks en Jeru the Damaja de hoogtepunten van deze avond. Beiden brachten naast hun rhymes ook dat extra ding, interactie met het publiek.

Wanneer Jeru de laatste restjes van het dak heeft laten komen is Check the Rhymes voorbij. Het was alsof het festival seizoen deze avond was geopend in de kleine zaal van de Effenaar: kartonnen bierhouders, lege plastic bekers en hier en daar een plakkaat orale uitwerpselen. Voor velen duurde het iets te lang en was half twee iets te laat voor een maandag avond. De harde kern gaat dronken en tevreden naar huis. Echte hiphop leeft in Eindhoven!

Check the Rhymes festival
Gezien: Effenaar Eindhoven, maandag 16 februari 2009




WANTO wordchoreography ©